فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 3، پاییز 92 ، شماره پی در پی 21

مشبه به ها و تصاویر چهرۀ معشوق در شعر شاعران زن معاصر و تفاوت آن با دیگر دوره ها

صفحه (0 - 0)
حمیده غلامی،مهدی رضایی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
عشق در عرفان شرقی سرچشمۀ همۀ کائنات است و معشوق هستۀ ادبیات غنایی و عاشقانۀ هر ملتی است. با کاوش در ادبیات غنایی ایران و به ویژه قالب غزل، این نقیصه به چشم میخورد که گویا معشوقۀ تمامی شاعران، یک نفر بوده و جالبتر اینکه سیمای معشوق شعر زنان نیز به طبع و تقلید از مردان، میراثدار تمامی آن ویژگیها میباشد. تشبیهات کلیشه ای و تکراری در وصف سیمای معشوق، از شاعران، نقاشانی ساخته که با تقلید و کپی برداری از دست هم در ترسیم سیمای معشوقگان خود بر بوم نقاشی، نهایتا همگی یک زن را به تصویر کشیده بودند.در دوره معاصر اولین جهشهای حرکتی در خلق سیمای معشوق معاصر در شعر فارسی شکل گرفت. این پژوهش بر آنست تا نشان دهد زنان شاعر معاصر در مقایسه با شاعران زن پیشین، تا چه میزان در خلق تصاویر بدیع از سیمای معشوقه، موفق بوده اند.

کلمات کلیدی
سیمای معشوقه , توصیف معشوقه , چشم , دست , زلف , روی , اندام